De boekdrukkunst, oftewel gedrukte tekst, is feitelijk een combinatie van verschillende technieken, welke door vaklieden over de hele wereld zijn samengebracht. Deze ontwikkeling duurde eeuwen en kan niet aan één persoon worden toegeschreven.
In China is bekend dat men al in de negende eeuw een papieren boekrol maakte met de druktechniek “houtsnede”. Al eerder, in de 11e eeuw, drukte de Chinese ambachtsman Bi Sheng met losse keramische letters. Daarnaast is er een Boeddhistische tekst bekend die gedrukt is tussen 705 en 751 n.C.
Naast China, ontwikkelde ook Korea in de 13e eeuw een geavanceerd drukproces met metalen losse letters. Deze staat ook bekend als de “Jikji”, het oudste bewaard gebleven boek dat met metalen losse letters is gedrukt (1377).
In Europa wordt Johannes Gutenberg vaak genoemd als de uitvinder van de boekdrukkunst. Hij combineerde diverse technieken, waaronder de drukpers met losse loden letters. Deze konden steeds opnieuw gebruikt en gerangschikt worden. Dit resulteerde in een efficiënt productieproces waarmee op grote schaal gedrukt kon worden. Zijn belangrijkste werk, de Gutenberg Bijbel, werd rond 1455 gedrukt. Dit is één van de meest bekende vroege gedrukte boeken.
In de 50 jaar na deze uitvinding werden in Europa ongeveer 9 miljoen boeken gedrukt. Dit leidde ertoe dat drukkers hun vakgebied anders gingen benaderen en vanaf 1473 diverse drukkerijen oprichtten. De verspreiding van drukkerijen droeg bij aan de Renaissance, Reformatie en de Wetenschappelijke Revolutie door de snellere verspreiding van kennis en ideeën.
Weetjes:
- De uitvinding van de boekdrukkunst wordt vaak gezien als een van de meest invloedrijke gebeurtenissen in de tweede millennium
- Het zorgde voor de standaardisatie van taal en spelling omdat gedrukte boeken uniforme teksten hadden
- De beschikbaarheid van gedrukte boeken leidde tot hogere geletterdheidsniveaus in Europa